دانشمندان کشف کردند که کابوس ها را می توان با یک آکورد پیانو کاهش کرد! - وبلاگ تور چین

به گزارش وبلاگ تور چین، با استفاده از تکنیک های غیرتهاجمی برای دستکاری احساسات مان، ممکن است بتوان کابوس ها را کاهش داد!

در مطالعه ای که به تازگی بر روی 36 بیمار مبتلا به اختلال کابوس صورت گرفته، نشان داد شده که ترکیبی از دو روش درمانی ساده، دفعات رویاهای بد آنها را کاهش می دهد.

دانشمندان از داوطلبان دعوت کردند تا کابوس های متداول خود را بازنویسی نمایند و سپس صدایی همراه با تجربیات مثبت را هنگام خواب پخش نمایند.

لامپروس پروگاموروس روانپزشک از بیمارستان های دانشگاه ژنو و دانشگاه ژنو در سوئیس می گوید: بین انواع احساسات تجربه شده در رویاها و رفاه عاطفی ما رابطه وجود دارد.

بر اساس این مشاهدات، ما این ایده را داشتیم که می توانیم با دستکاری احساسات در رویاها به افراد یاری کنیم. در این مطالعه نشان دادیم که می توانیم تعداد رویاهای احساسی بسیار قوی و بسیار منفی را در بیماران مبتلا به کابوس کاهش دهیم.

بسیاری از مردم از کابوس های شبانه رنج می برند. کابوس های شبانه بعلاوه با خواب بی کیفیت و به نوبه خود با بسیاری از مسائل سلامتی دیگر مرتبط است.

خواب ضعیف بعلاوه می تواند اضطراب را افزایش دهد که به نوبه خود می تواند منجر به بی خوابی و کابوس گردد. مطالعات اخیر نشان داده است که کابوس ها و اختلالات خواب در طول همه گیری جهانی SARS-CoV-2 افزایش یافته است.

با توجه به اینکه ما واقعاً نمی دانیم که چرا، یا حتی چگونه، مغز ما هنگام خواب رویا می سازد، درمان کابوس های مزمن یک چالش است.

یکی از روش های غیرتهاجمی، تمرین درمانی تصویرسازی است که در آن بیماران دردناک ترین و مکررترین کابوس های خود را بازنویسی می نمایند تا سرانجام خوشی به آنها بدهند. سپس، آن ها تمرین می نمایند و داستان بازنویسی شده را برای خودشان تعریف می نمایند و سعی می نمایند کابوس را بازنویسی نمایند.

این روش می تواند دفعات و شدت کابوس ها را کاهش دهد، اما درمان برای همه بیماران موثر نیست.

در سال 2010 دانشمندان دریافتند که پخش صداهایی که افراد آموزش دیده اند تا با محرک خاصی مرتبط باشد، در حال خواب، به تقویت حافظه آن محرک یاری می نماید. این روش فعال سازی مجدد حافظه هدفمند (TMR) نامیده می گردد و دانشمندان می خواستند دریابند که آیا می تواند اثربخشی درمان تمرین تصویری (IRT) را بهبود بخشد.

پس از اینکه شرکت نمایندگان در مطالعه به مدت دو هفته یک دفترچه رویا و خواب را تکمیل کردند، به همه داوطلبان یک جلسه IRT داده شد. در این مرحله، نیمی از گروه تحت یک جلسه TMR قرار گرفتند و بین یک نسخه مثبت از کابوس های خود و یک صدا پیوند ایجاد کردند.

نیمی دیگر به عنوان یک گروه کنترل عمل کردند و یک نسخه کمتر وحشتناک از یک کابوس را بدون قرار گرفتن در معرض صداهای مثبت تصور کردند.

هر دو گروه یک هدفون خواب دریافت کردند که صدا پخش می کرد - یعنی دقیقا آکورد پیانو C69 در حالی که آنها خواب در خواب REM بودند، هر 10 ثانیه این صوت را پخش می کرد.

گروه ها پس از دو هفته ثبت روزانه اضافی و سپس مجدداً پس از سه ماه بدون هیچ گونه درمانی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

در آغاز مطالعه، گروه کنترل به طور میانه 2.58 کابوس در هفته و گروه TMR به طور میانه 2.94 کابوس هفتگی داشتند. در سرانجام مطالعه، کابوس گروه کنترل به 1.02 کابوس هفتگی کاهش یافت، در حالی که گروه TMR به تنها 0.19 کاهش یافت. حتی امیدوارنماینده تر، گروه TMR افزایش رویاهای شاد را گزارش کردند.

در پیگیری سه ماهه، کابوس های شبانه در هر دو گروه اندکی افزایش یافت و به ترتیب به 1.48 و 0.33 در هفته رسید. به گفته محققان، با این حال، با این کاهش چشمگیر در دفعات کابوس های شبانه، استفاده از TMR برای پشتیبانی از IRT منجر به درمان مؤثرتری می گردد.

تحقیقات این تیم در Current Biology منتشر شده است.