اگر اپلیکیشن های مدرن کنونی قرار بود در دهه 80 میلادی به صورت یک محصول به ما ارائه شوند &hellip - وبلاگ تور چین

به گزارش وبلاگ تور چین، خیلی وقت ها پیش خودم تخیل می کنم که اگر مثلا یک آی پد یا گوشی پرچم دار را با ماشین زمان، به خودمان در سال های کودکی هدیه می دادیم، چه حالی به ما دست می داد؟

به خودم پاسخ می دهم که در وهله اول غرق شادی می شدیم و علیرغم اینکه طبعا خبری از اینترنت نبود و باید به همان محتواهای درون وسیله، بسنده می کردیم، باز هم میزان پیشرفتگی اش، مفتون مان می کرد.

اما بلافاصله بعدش به این فکر می کردم که این وسیله را باید کاملا مخفی نگه می داشتم، هیچ توضیحی منطقی برای داشتنش نداشتم و لابد وسیله پیشرفته جاسوسی و تجسس هم تلقی می شد!

اما حالا بیایید یک جور دیگر تخیل کنیم، اینکه پیشرفت های کنونی نصفه و نیمه رخ می دادند و ما همان وسایل دهه 80 میلادی یا دهه 60 خودمان را با مقدار اندکی تغییر باید تبدیل به سرویس ها و اپلیکیشن های محوب کنونی می کردیم.

تصور کنید که برای داشتن آرشیوهای موسیقی، فیلم و سریال که این روزها در هاردهای ما جا خوش کرده اند، چند نوار کاست و VHS باید مصرف می شد؟!

یا تصور کنید که اینستاگرام را چطور می توانستیم به شکل وسایل قدیمی محبوب دربیاوریم؟

به تازگی طراجی به نام تام لی فرنچ، مجموعه ای از همین تخیلات را در نمایشگاهی به نام تولد دوباره یا Re:Birth ، در معرض دید همگان نهاده است.

او فیس بوک را به صرت یک پیجر، واتساپ را به صورت واکی تاکی و اسپاتفیای را به صورت یک پخش کاست تصور کرده است.

او وسیله قدیمی که جاشین گوگل شود را پیدا نکرده است. شبیه ترین کاربرد را شاید قسمت اندکس و فیش خانه های کتابخانه های عمومی داشته باشد، اما در قالب یک وسیله، او دستگاه تمرین هجای واژه ها را شبیه گوگل درآورده است. وسیله ای که ما در دهه 60 نداشتیم، اما بچه ها دهه 80 غربی، از آن زیاد استفاده می کردند.