افزایش تعداد گداها در تهران پس ار کرونا - وبلاگ تور چین

به گزارش وبلاگ تور چین، رد دوربرگردان خیابان پشت کاخ سعدآباد را که می گیرید، صدای نحیف و ضعیف مردی را می شنوید که به قول اهالی زعفرانیه، خودش یک پای ثابت همین خیابان خاص شده است. روز ها ساعت 9 بساط گدایی اش را نزدیک چهارراه شلوغ خودرو ها پهن می نماید و شب ها، بعد از اینکه خیالش از رفتن همه عابران و سواره ها راحت شد، چشم چرخانده، بساط خالی اش را جمع می نماید.

روزنامه ایران در ادامه نوشت: پای راست اش را با پارچه های چرک و کثیف آنچنان پیچیده که معلوم نیست نقص جسمی اش مادرزادی است یا به خیال فریب عابری خودش را به معلولیت مصلحتی زده است! قصه حمید از 5 سال پیش آغاز شده است. می گویند وقتی تک فرزند و همسرش را در یک تصادف از دست داده، همه زندگی اش را بخشیده و به این خیابان آمده است. برخی اهالی داستان های دیگری از زبان حمید نقل می نمایند، اما نهایت هر داستانی به یک نقطه ختم می گردد، او یک متکدی است.

حمید، اما گوشش به هیچ حرفی بدهکار نیست. سؤال و جوابش که می کنید جوری خودش را به اختلال حواس می زند که یادتان می رود بالاخره می فهمد یا نه! اگر حواسش جمع نیست چطور در این 5 سال از جایش تکان هم نخورده است؟ تاجایی که اگر کسی بخواهد به بساطش نزدیک گردد، داد و بیدادش بلند می گردد، یکبار اهالی از سروصدای زیادش هراسان به بیرون پریده اند.

دیده اند که یک نفر با حمید گلاویز شده، ظاهراً زور بازویش از او بیشتر بوده، حمید هم برای اینکه کم نیاورد، خودش را به غش و ضعف می زند و از آن روز به بعد حتی درآمدش بیشتر هم شده است! این روز ها پایتان که به میدان تجریش می رسد، ماجرای متکدیان جدید تازه آغاز می گردد. چهره های ساده ای که ظاهراً کرونا، روزی شان را هم از رونق انداخته. اینجا نه خبری از بساط است و نه متکدی که علناً گدایی کند.

آدم هایی با ظاهر ضعیف که ناتوانی شان از دور داد می زند. صدایشان آنقدر ضعیف است که تا لحظه ای که سرتان به صورتشان نزدیک نگردد، متوجه نمی شوید به دنبال آدرس می گردند یا پول! کاسبان محل می گویند این تازه وارد ها بعد از کرونا آمده اند، خیلی هایشان قبلاً آدم های آبرودار بوده و برای خودشان سر و زندگی داشتند، اما از زمانی که کار و کاسبی ها خوابیده، به هر دری زده اند تا شکم خانواده شان را سیر نمایند.

برخی های دیگر، اما حرف آن ها را رد می نمایند. می گویند: گدا را جان به جانش کنی همان گداست. کسی که آبرو دارد دستش را جلوی دیگری دراز نمی نماید، این ها همه فیلم جدیدشان است! یکی از مغازه داران بازارچه می گوید که نمی گردد حساب همه را یکجا نوشت. خودش با موردی سروکار داشته که به هوای کارگری از شهرستان به تهران آمده! نه سابقه بیمه داشته و نه حتی پرایدی که مسافرکشی کند.

یک مرد با چند سرعائله، دست آخر که ناتوان شده، یک گوشه کز می نماید که چند نفر برایش پول می ریزند، از آن روز به بعد که (حالا تقریباً دو ماهی می گردد) همین جا می نشیند، حتی سرش را بالا نمی آورد که بیاورد هم باکش نیست، هیچ کس او را نمی شناسد، ماسکش را هم از یکی از مغازه داران گرفته و کارش راحت تر شده است، می گوید روزی برایش 150 تا 200 هزار تومن می ماند! البته حساب او از خیلی ها جداست، مخصوصاً از آن تعدادی که حالا به خاطر کرونا پول نقد هم نمی گیرند! کبری یکی از همان هاست، برای اینکه دهانش باز گردد، یک ده هزار تومانی تانخورده می گیرد. از تو پول نقد گرفتم، اما از دیگران نمی گیرم.

عابران پول ها را که داخل سبد انداختند، دستگاه پز را نشانشان می دهم که خیالشان از بابت کرونا هم راحت گردد به برخی ها هم در صفحه مجازی ام، شماره کارت داده ام، نذری داشته باشند به حسابم می ریزند! قبل از کرونا برخی روز ها تا 500 هزار تومن هم درآمد داشتم، اما حالا به زور به 200 هزار می رسد مردم رغبت نمی نمایند، پول نقد با خودشان بیاورند.

یک کمیته با 15 عضو با موضوع استانداری ها، وظیفه ساماندهی متکدیان و بچه ها کار و خیابان را برعهده دارد. اما حتی پیش از آمدن کرونا هم پیروز نبوده اند و حالا که همان طرح نیم بند هم متوقف شده است. این حرف ها را کوروش محمدی، رئیس انجمن آسیب های اجتماعی کشور می گوید: باید بپرسیم آیا در مرحله انتقال متکدیان و معتادان متجاهر به مراکز مورد نظر، قرنطینه دو هفتگی و تست ها و آزمایش ها اجرا می گردد؟ هم اکنون در تهران دو مرکز لویزان (زنان) و خاورشهر (مردان) با ظرفیت حدوداً 400 نفر متکدیان را پذیرش می نمایند.

البته که غیر از متکدیان افراد دیگری هم پذیرش می شوند. به گفته او، بعد از کرونا تعداد متکدیان در سطح کلانشهر ها افزایش یافته. نخست به علت رها شدن طرح ساماندهی متکدیان و دوم به خاطر افزایش فقر و کاهش سطح درآمدی مردم! بیکاری و توقف شغل های موقتی برخی خانواده ها را به این سمت سوق داده است. درحالی که هیچ برنامه ای برای توانمندسازی خانواده های ضعیف و شناسایی منابع فراوری فقر وجود ندارد. البته که ما درباره متکدیان به مرحله آمارگیری نرسیده ایم. چون هیچ دستگاهی خودش را متولی نمی داند. اما پیش از کرونا حدود 350 کودک کار را در اصفهان شناسایی نموده بودیم که حالا تعدادشان به حدود 700 نفر رسیده.

حالا در میادین و چهارراه ها بشدت برتعداد متکدیان افزوده شده است که بعضاً کالا های غیر ضروری می فروشند. متأسفانه حاشیه نشینی یکی از عوامل فراوری آسیب های اجتماعی است.