از هیجان تماشای فیلم ایرانی با طعم خورشت بادمجان در ژاپن - وبلاگ تور چین

به گزارش وبلاگ تور چین، ایران را دوست دارد، به سینمایش بیشتر علاقه مند است و وقتی اسمی از ایران می آید یا ایرانی ها را می بیند، سعی می نماید با زبان فارسی که در یاد دارد، کمی خودمانی صحبت کند و از علاقه اش به ایران بگوید.

ساکیو. کاگه یاما خبرنگار ژاپنی است که پیگیر سینمای ایران است و در جشنواره اخیر فیلم توکیو فرصت آشنایی و گپ و گفت کوتاهی با او فراهم شد.

در سالن نمایش یکی از فیلم های ایرانی در جشنواره فیلم توکیو به سراغم آمد و با روی خوش ژاپنی اش به زبان فارسی از من پرسید که از ایران آماده ام؟

وقتی به او پاسخ دادم که خبرنگار وبلاگ تور چین هستم، با خوشحالی گفت که ایران را دوست دارد و در سال های مختلفی به ایران سفر نموده است؛ یک بار قبل انقلاب و چندین بار هم بعد انقلاب به ایران آمده است که البته آخرین سفرش به ایران به 10 سال قبل برمی گردد.

او که دهه 6 زندگی اش را سپری می نماید از علاقه اش به ایران می گوید و ادامه می دهد: به خاطر این علاقه سعی کردم فارسی یاد بگیرم.

کاگه یاما فارسی را دوست دارد اما معتقد است هنوز خوب فارسی حرف نمی زند و باید بیشتر یاد بگیرد. در حالی که در همین چند مکالمه، معلوم است فارسی را به نسبت خوب یاد دارد.

او در انجمن فرهنگی ایران و ژاپن فعال است و خبرهای ایرانی را به زبان ژاپنی منتشر می نمایند. می گوید، رییسش چون ادبیات فارسی خوانده است، حافظ و سعدی را به زبان ژاپنی ترجمه نموده و بر این زبان مسلط است.

ساکیو کاگه یاما با اشاره به سه فیلم ایرانی به نمایش درآمده در جشنواره فیلم توکیو (متری شش و نیم، قسم و پیرمردها نمی میرند) می گوید: فیلم ها را دیدم، خیلی جالب بود مثلا متری شش و نیم با وجود کارگردان جوانش فیلم خوبی است و فیلم پیرمردها نمی میرند خیلی آرام و جالب بود.

او درباره دلایل دوست داشتن سینمای ایران می گوید: سینمای ایران را دوست دارم چون ایران را خیلی دوست دارم و بعد فیلم های ایرانی را.

کاگه یاما یادآور می گردد که اولین فیلمی که از سینمای ایران دیده است به 30 سال قبل برمی گردد و ادامه می دهد: اولین فیلم خانه دوست کجاست؟ عباس کیارستمی بود و بعد دونده امیر نادری که در جشنواره فیلم توکیو به نمایش درآمدند. در ژاپن فیلم های ایرانی خیلی کم است و ما در فستیوال، فیلم های ایرانی را می بینیم، بنابراین در جشنواره های فیلم ژاپن منتظر نمایش فیلم ایرانی هستیم و برای تماشای آن هیجان داریم.

وقتی با کاگه یاما صحبت می کنم، گردنبند الله که بر گردن دارد جلب توجه می نماید و درباره این که چرا این گردن بند را به گردن دارد، می گوید: این گردن بند را از ایران خریدم چون به نظرم قشنگ و زیبا بود.

از او می پرسم که می داند الله به دین و مذهب ایرانی ها مربوط می گردد، که پاسخ می دهد: بله می دانم و کمی تحقیقات هم کردم و متوجه شدم ابتدا ایرانی ها زرتشتی بودند و بعد مسلمان شدند.

یاما از سفر یک باره اش به مشهد می گوید و از شیراز، اصفهان هم به عنوان شهرهای دوست داشتنی ایران یاد می نماید.

او که عجله دارد که زودتر به خانه برود تا از پدر 90 ساله اش پرستاری کند، تاکید دارد که فرهنگ ایران برای ژاپنی ها احترام برانگیز است.

کاگه یاما در خاتمه از علاقه اش به خورشت بادمجان و فسنجان می گوید و ما هم به او وعده می دهیم به ایران که آمد از او با خورشت بادمجان و فسنجان پذیرایی کنیم.

در خاتمه با یک عکس یادگاری که ثبت می کنیم از هم خداحافظی می کنیم و او امیدوار است باز هم فیلم های ایرانی در ژاپن پخش شوند.