هولناک ترین پرنده تاریخ، هیولایی که نامش هم ترسناک است، عکس - وبلاگ تور چین

به گزارش وبلاگ تور چین، ردپای شش میلیون ساله یک پرنده گوشتخوار غول پیکر نشان می دهد که این شکارچی ویژگی های وحشتناک خود را از اقوام دایناسورش به ارث برده است.

تینا مزدکی -هنگامی که یک سیارک بزرگ، درست 66 میلیون سال پیش به زمین برخورد کرد، همه دایناسورها منقرض نشدند. پرندگان، دایناسورهای پردار که از دوره ژوراسیک رشد کرده اند، زنده مانده و برخی از این پرندگان به طرز وحشتناکی دایناسور مانندتر از بقیه بودند.

میلیون ها سال پیش، گوشتخواران معروف به پرندگان وحشت در مراتع آمریکای جنوبی زندگی می کردند. این پرندگان که پرواز نمی کردند، در برخی گونه ها حتی بیش از3 متر قد داشتند، طعمه را تعقیب می کردند و با منقارهای بزرگ و قلابدار آن ها را تکه پاره می کردند.

اکنون، به لطف ردپای پرندگان وحشت تازه کشف شده، دیرینه شناسان ایده بهتری از نحوه صید این شکارچیان در وهله اول دارند. فسیل های شش میلیون ساله نشان می دهند که برخی از این پرندگان غول پیکر به طعمه شان لگد می زده اند، چیزی مشابه تاکتیک دایناسورهایی مانند ولاسی رپتور.

این فسیل ها که اخیراً در گزارش های علمی توضیح داده شده اند، اولین ردپای قطعی پرندگان وحشت هستند. آنها که در امتداد ساحل اقیانوس اطلس در سازند ریو نگرو در پاتاگونیای آرژانتین یافت شدند، به راحتی قابل تشخیص نبودند. لایه های سنگی حاوی آثار فسیلی دو بار در روز از طریق جزر و مد زیر آب می روند. این بدان معناست که ردپاها به آرامی از بین می روند.

تعداد زیادی از این پرندگان ترسناک در طول آن زمان در آمریکای جنوبی پرسه می زدند، از گونه های کوچک قابل مقایسه باکاکل پیشانی پاسرخ امروزی، نزدیک ترین خویشاوند زنده پرندگان وحشت، گرفته تا غول هایی که از شترمرغ بلندتر بودند. این ردپا حتی می توانست از طریق گونه ای به جای مانده باشد که هنوز استخوان هایش ناشناخته است.

پایی برای دویدن و شکار

تا به حال، دیرینه شناسانی که روی پاهای پرنده وحشت مطالعه می کردند مطمئن نبودند که این پرندگان وزن خود را روی سه انگشت خود متعادل می کردند یا فقط روی دو انگشت خود، در حالی که سومی روی زمین نگه داشته شده بود، این کار را انجام می دادند. به گفته محققان، ردپاها شواهد مهمی را ارائه می دهند که نشان می دهد حیوانی که ردپا متعلق به آن است، تنها بر دو انشگت تعادل برقرار می کرده است؛ شواهدی که به تایید این که این پرندگان روی دو انگشت پا می دویدند و از انگشت سوم برای شکار استفاده می کردند کمک می کند.

شترمرغ های زنده روی پاهای دو انگشتی راه می روند و می دوند، و دایناسورهای غیر پرنده مانند Velociraptor و Deinonychus نیز بر روی دو انگشت خود راه می رفتند و سومین انگشت را طوری با فاصله از زمین نگه می داشتند تا در حین حرکت، پنجه های تیزشان آسیب نبیند.

ردپاهای پرنده وحشت بخشی از اثر انگشت سوم را در نزدیکی پاشنه پا نشان می دهد، اما علامت به جای مانده از این انگشت بسیار کوتاه تر از دو انگشت دیگر است. این پرنده بیشتر وزن خود را روی انگشت میانی می گذارد، در حالی که انگشت بیرونی به عنوان تکیه گاه عمل می کند به نظر می رسد انگشت داخلی پا از زمین فاصله گرفته است، چیزی که متخصصان آن را حالت didactyl foot می نامند.

محققان می گویند این شرایط مکمل تحقیقات قبلی است و نشان می دهد پرندگان وحشت دونده های سریعی هستند. آنها مانند شترمرغ ها دارای استخوان های ران کوتاه با استخوان های کشیده در ساق پا بودند. این ترکیب زمان ریکاوری کوتاه تری را برای هر بخش از چرخه دویدن ایجاد می کند و از نظر عملکردی به پاها دسترسی طولانی تری برای برداشتن گام های بزرگ تر می دهد.

به گفته محققان، این ردپاها با این ایده سازگار است که این حیوان یک دونده مستعد بود که می توانست با استفاده از این ویژگی شکار کند، سپس طعمه اش را به دام بیاندازد. این پرنده احتمالاً از پاهای خود برای لگد زدن و سنجاق کردن طعمه های تر استفاده می کند و لاشه را نگه می دارد و در عین حال از منقار بزرگ و قلاب دار برای کندن قطعات طعمه استفاده می کند.

• ابوالهول را انسان ها نساخته اند!

• کوچک ترین کشور دنیا که از آن بی خبرید! / عکس

اگرچه برخی از پرندگان وحشت به عنوان شکارچیان ماهر مگافون معرفی شده اند، یافته نو درک دیرینه شناسان را از توانایی پرندگان تغییر می دهد.

منبع: nationalgeographic

58323